Η ομιλία του Δημάρχου Μεγαλόπολης κ. Διονύσιου Παπαδόπουλου στην Ημερίδα της Περιφέρειας Πελοποννήσου για το Σύμφωνο των Δημάρχων

Είναι δύσκολη η θέση κάθε Δημάρχου ελληνικής πόλης, σε στιγμές, έντονης οικονομικής κρίσης, βαθιάς ύφεσης και ασφυκτικής έλλειψης οικονομικών πόρων να εκφράσει, τις πολιτικές που οραματίζεται για τη βιώσιμη ανάπτυξη της πόλης του. Βέβαια αυτή ακριβώς η παρούσα κατάσταση μπορεί να αποτελέσει κινητήρια δύναμη για σκέψη, νέες πρακτικές και συνήθειες που θα είναι συμβατές με μια πιο ευαισθητοποιημένη σε οικολογικά θέματα βιοτροπία. Αυτό γιατί στο πλαίσιο του περιορισμού των διαθέσιμων μέσων η οικονομική κρίση μπορεί να αλλάξει τη συμπεριφορά του καθενός μας προς την κατεύθυνση της μείωσης της περιττής ή έστω της υπερβολικής κατανάλωσης.

Με το Σύμφωνο των Δημάρχων, οι τοπικοί φορείς έγιναν ένα πολύ βασικό μέσο για την επίτευξη των στόχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Δήμος Μεγαλόπολης ως ενεργειακός δήμος ενέκρινε την προσχώρηση στο Σύμφωνο το 2012 και προχώρησε σε διάφορα μέτρα και δράσεις όπως την υποβολή του σχεδίου δράσης για την αειφόρο ενέργεια. Τα μέτρα του σχεδίου Δράσης του Δήμου χωρίζονται στους ακόλουθους βασικούς άξονες:

• Εξοικονόμηση ενέργειας στα κτήρια

• Εξοικονόμηση ενέργειας με εκστρατείες ενημέρωσης

• Εξοικονόμηση ενέργειας στις μεταφορές

• Εξοικονόμηση ενέργειας στον οδικό φωτισμό

• Επενδύσεις σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας

• Προώθηση των «πράσινων» συμβάσεων

Οι πιο πρόσφατες ενέργειες του Δήμου στο πλαίσιο της ενεργειακής πολιτικής είναι η διακήρυξη του διαγωνισμού για την επιλογή αναδόχου για σύμβαση παραχώρησης υπηρεσιών με τίτλο: Ενεργειακή Αναβάθμιση – Αυτοματοποίηση Συστημάτων Ηλεκτροφωτισμού Κοινοχρήστων Χώρων (Οδοφωτισμός) στο Δήμο Μεγαλόπολης και με την συμμετοχή του Δήμου στο Δίκτυο Ελληνικών Πράσινων Πόλεων. Ένα δίκτυο που ως στόχο έχει ακριβώς την ευαισθητοποίηση γύρω από οικολογικά θέματα και την ανταλλαγή τεχνογνωσίας γύρω από την Πράσινη Διαχείριση μεταξύ των Ελληνικών Πόλεων.

Σε ένα πιο γενικό πλαίσιο θα έλεγα ότι η πολιτική του Δήμου οφείλει να βασίζεται πλέον σε ένα αειφόρο βιώσιμο τρίγωνο ανάπτυξης που θα έχει σαν πλευρές την οικονομία- το περιβάλλον και την κοινωνία. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο κρίνεται αναγκαία η ανάπτυξη Προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, όχι μόνο για μαθητές, σπουδαστές και φοιτητές, αλλά και για ενήλικους πολίτες, από Δήμους, Συλλόγους, εκπαιδευτικά Ιδρύματα και Οργανισμούς. Γιατί καμιά οικοπεριβαλλοντική ευαισθητοποίηση και συνειδητοποίηση δεν είναι εφικτή, αν δεν περάσει μέσα από συμμετοχικά, ενεργητικά και βιωματικά προγράμματα του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Μέσα από τα προγράμματα αυτά, οι σπουδαστές αλλά και οι πολίτες των τοπικών κοινωνιών, μπορούν:

• Να αναγνωρίζουν και να κατανοούν τα τοπικά περιβαλλοντικά προβλήματα.

• Να ακολουθούν τη βιωματική και διερευνητική πορεία γνώσης, από το περιβάλλον μέσα στο περιβάλλον και για το περιβάλλον, για την επίλυση των περιβαλλοντικών προβλημάτων.

• Να διαμορφώνουν συναινετικό κλίμα ανθρωπίνων σχέσεων για βιώσιμη ανάπτυξη, στηριγμένη όχι μόνο στα κοινά τους συμφέροντα, αλλά και στα κοινά τους ενδιαφέροντα. Προγράμματα όμως Περιβαλλοντικής Αγωγής και Εκπαίδευσης με τέτοιες επιδιώξεις και αρχές μπορούν να εφαρμοστούν αποτελεσματικά μόνο σε ένα σύστημα τυπικής αλλά και εξωθεσμικής εκπαίδευσης, που λειτουργεί με βιωματικές, διερευνητικές και διεπιστημονικές πρακτικές οικοδόμησης γνώσης.

Κρίνουμε σκόπιμο ο απλός πολίτης μαζί με τον Δήμο να επιλέξει να κάνει μια πρωτοποριακή στροφή σε πιο φιλικά προς το περιβάλλον μοντέλα διαβίωσης. Να έχει απόλυτη γνώση της προσφοράς του στην διατήρηση του περιβάλλοντος, έχοντας σαφή ενημέρωση για το οικολογικό του και ενεργειακό του αποτύπωμα. Στην Ευρώπη ο μέσος πολίτης αγνοεί εντελώς αυτούς τους σημαντικούς όρους που σχετίζονται άμεσα με την κλιματική αλλαγή και την υπερκατανάλωση αγαθών. Μάλιστα λέγεται πολύ έντονα ότι αν όλοι οι κάτοικοι του πλανήτη ζούσαν και κατανάλωναν όπως οι Ευρωπαίοι θα χρειαζόμασταν περίπου τρεις πλανήτες.

Ο Δήμος έχει υποχρέωση να κάνει παρεμβάσεις και να φέρει καινοτομίες αλλάζοντας την ίδια του την δομή, υιοθετώντας καινοτόμες περιβαλλοντολογικές λύσεις, όπως χρήση υβριδικών αυτοκινήτων για τις καθημερινές μετακινήσεις, το πράσινο σχολείο και την χρήση της πράσινης στέγης για ένα καλύτερο αστικό τοπίο. Η στροφή για την μείωση του ενεργειακού αποτυπώματος βρίσκεται στις καθημερινές συνήθειες των πολιτών που μπορούν να αλλάξουν με συλλογικά κίνητρα από τους Δήμους, τις Περιφέρειες και την Πολιτεία.